To także zamiar utrwalenia zasadniczych nawyków estetycznych, ogłady, wzajemnego poszanowania. Kluczem do skutecznego wpajania młodym widzom adekwatnych i odpowiednich zachowań – reakcji w każdej sytuacji jest przede wszystkim proponowana przez nas forma przekazu, dostosowana do sposobu percepcji nastolatków, co znacznie ułatwia odbiór obrazu, dźwięku i akcji z treścią merytoryczną. W warstwie edukacyjnej akcentujemy przykładowo: uprzejmość, uśmiech, życzliwość, punktualność, dyskrecję, lojalność, grzeczność, szacunek, strój odpowiedni do sytuacji, higienę itp. w kontrapunkcie m.in. do chamstwa, lenistwa, bałaganiarstwa, egoizmu, agresji czy znieczulicy, należy bowiem pamiętać, że savoir-vivre jest konsekwencją etyki, zasad współżycia społecznego, a nie tylko zbiorem sztywnych reguł.
1. PROLOG – Bernard Krawczyk
2. SCENA I: ekspozycja bohaterów
3. SCENA II: na spotkaniu
4. SCENA III: w muzeum
5. SCENA IV: na lekcji
6. SCENA V: uczciwość
7. SCENA VI: komórka 8.
SCENA VII: higiena
9. SCENA VIII: życzliwość
10. SCENA IX: na przyjęciu
11. SCENA X: na imprezie
12. SCENA XI: lojalność i dyskrecja
13. SCENA XII: porządek
14. SCENA XIII: dystans
15. SCENA XIV: prezencja
16. SCENA XV: uprzejmość
17. SCENA XVI: szacunek
18. EPILOG – Bernard Krawczyk